Tarım Ekonomisi Bölümü

Tarım Ekonomisi, ekonomi biliminin temel ilkelerini kullanarak tarım sektörünün karşılaştığı problemlere ekonomik çözümler arayan uygulamalı bir bilim dalıdır.

ABD ve AB gibi gelişmiş ülkeler yanında gelişmekte olan ülkelerde ve hatta az gelişmiş ülkelerin hepsinde Tarım Ekonomisi eğitimi verilmektedir.

Tarım Ekonomisinin Türkiye’deki uygulama alanları genelde tarıma dayalı sanayi işletmeciliği, tarım politikası, pazarlama, kooperatifçilik, doğal kaynaklar ekonomisi gibi ülke ekonomisinin geleceğini yakından ilgilendiren konulardır.
Tarım Ekonomisti tarımsal üretim, gıda ve tarımsal girdi sanayi işletmelerinin hedefleri ve kaynak kısıtlarını göz önüne alarak hangi üretim dalına ne ölçüde yer verilmesi gerektiğini, geliştirilmiş bilgisayar programlarını kullanarak en karlı (optimum) ürün desenini veya en düşük maliyetli girdi bileşimlerini belirler.

Bu saydığımız görevleri tarıma dayalı sanayilerde (gübre fabrikaları, gıda sanayi, vb.) başarı ile yerine getiren birçok Tarım Ekonomisti bulunmaktadır. Diğer bilgilerin yanı sıra, Tarımsal Yayım ve Haberleşme, Köy Sosyolojisi bilgileri ile donatılan Tarım Ekonomistleri çiftçiye yayım hizmeti götürmekte ve bu sanayi kuruluşlarının çiftçilerle başarılı ilişkiler kurmalarında da etkili olmaktadırlar.

Çalışma Konuları

Tarım Ekonomisi ve İşletmeciliği alanında modern ve kaliteli eğitim vermek, ulusal ve bölgesel sorunlara çözüm üretecek nitelikli araştırmalar yapmak, bilimsel etkinlikler düzenlemek ve evrensel bilgi birikimine katkıda bulunmaktır.

Temel Değerler

• Bölgesel ya da ulusal araştırma faaliyetlerine diğer kamu kurumları ve tarıma dayalı sanayi işletmelerinin katılımını sağlayarak araştırma sonuçlarının uygulanabilirliğini artırmak,
• Piyasa talepleri doğrultusunda Tarım Ekonomistleri yetiştirmek için seminer, konferans, vb. bilimsel ve eğitim faaliyetlerini organize etmek,
• Uluslararası boyutta çalışmalara ivme kazandırmak için akademik kadronun yurtdışı faaliyetlere katılımını teşvik etmek,
• Tarım Ekonomisi bölümleri arasında iletişim ve etkileşimin artırılması için toplantı, bilgilendirme, duyuru (web ortamı) vb. düzenlemelere süreklilik kazandırılmak.